W mediach coraz głośniej mówi się o przemocy domowej i jej ofiarach. Często nie zdajemy sobie sprawy z tego, że za murami porządnego domu, może dziać się tragedia. Tajemnica Jolanty T. to pozycja, która pokazuje czytelnikowi, że ten temat może dotyczyć każdego.
Ofiary przemocy domowej bardzo często boją się mówić o tym, co dzieje się w ich domach. Dane statystyczne są zatrważające, a wiadomo nie od dziś, że nie przedstawiają one pełnej skali problemu. W 2020 roku w okresie od 1 do 31 stycznia policja przeprowadziła aż 30 282 interwencje domowe, z których niespełna 4 tysiące dotyczyły przemocy domowej.
Czasami niektórym z tych osób udaje się uciec z takiego domu. Czy po wyrwaniu się spod jarzma kata można wieść normalne życie? Na to i wiele innych pytań odpowiedziała Ewa Ostrowska i Witold Wysmułek w książce Tajemnica Jolanty T.
Tytuł: Tajemnica Jolanty T.
Autor: Ewa Ostrowska, Witold Wysmułek
Wydawnictwo: Oficynka
Rok wydania: 2021
Ilość stron: 218
Kilka słów o autorach:
Ewa Ostrowska urodziła się w 1938 roku, a zmarła w 2012. Jest autorką kilkudziesięciu książek, w tym opowiadań i powieści dla dzieci i młodzieży. Ostrowska napisała m.in.: Grę ze śmiercią w tle, Sidła strachu czy Pamiętaj o róży. Na jej koncie zapisały się również popularne kryminały i thrillery. Ukończyła socjologię na Uniwersytecie Łódzkim, gdzie podjęła pierwszą pracę, jako dziennikarz.
Witold Wysmułek jest współczesnym człowiekiem orkiestrą. Studiował, pracował jako psycholog, zbierał grzyby, był pomocnikiem na budowie, pracował przy ścince drzew i wykonywał jeszcze wiele pozornie niezwiązanych ze sobą rzeczy. Od najmłodszych lat lubił pisać – wówczas swoje dzieła prezentował mamie, Ewie Ostrowskiej.
Tajemnica Jolanty T.
Los pisze dla wielu różne scenariusze. Cecylia Taska, była zamożną kobietą, która poznała Leona. Niedługo później na świat przyszła Jolanta. Nikt nie spodziewał się, że za murami ich domu dzieje się prawdziwa tragedia. Pan domu był tyranem, który znęcał się nad żoną i córką. Zgotował im prawdziwe piekło na ziemi.
Kat pewnego dnia umiera i wszystko wskazuje na to, że życie obu pań w końcu będzie wyglądać normalnie. Z czasem jednak czytelnik przekonuje się, że już nigdy nic nie będzie wyglądać normalnieo. Mając bagaż pełen złych doświadczeń, obie panie zafiksowały się na tym, by chronić się nawzajem. Przed czym? Przed normalnym życiem. Zniewolił je strach, przez który nie potrafiły cieszyć się z wolności.
Moja opinia:
Niewątpliwie pomysł na tę historię jest bardzo ciekawy, choć co uważniejszy czytelnik wyłapie w tej pozycji kilka błędów. To, na co ja zwróciłam uwagę, to przede wszystkim fakt, iż autorzy poruszyli bardzo współczesny temat. Coraz częściej w mediach mówi się o przemocy domowej i jej ofiarach. Niewiele osób jednak wie, jak to wszystko wygląda od środka. Wydaje się, że po zakończeniu gehenny domownicy mogą w końcu żyć normalnie, jednak prawda jest zgoła inna. Bez odpowiedniej terapii takie osoby nigdy nie będą w stanie normalnie funkcjonować. W przeciwieństwie do osób z normalnych domów one będą widziały zagrożenie w każdym.
Tajemnica Jolanty T. nie jest w pełni dopracowana. Można znaleźć w niej trochę błędów (literówek, powtórzeń czy błędów interpunkcyjnych), a niektóre wątki zdają się być niedokończone. Czy można wybaczyć taki błąd autorom? Nie do końca, bo po przeczytaniu tej pozycji pozostaje pewien niesmak. Z drugiej strony może to jest właśnie sposób na to, by zachęcić nas do ruszenia głową i stworzenia własnego scenariusza wydarzeń lub kontynuacji tej powieści?
Jeśli szukacie lektury, która znacznie będzie różniła się od książek, po które sięgacie na co dzień, to polecam Wam ten tytuł. Przekonajcie się, czy przypadnie wam do gustu. A może ktoś z Was już ją czytał? Jakie macie opinie?
